Któż z nas nie chce mieć dobrze wychowanego dziecka? Mały dżentelmen, czy mała księżniczka, którzy będą zachwycać nie tylko rodzinę ale i otoczenie? Od czego zacząć, co jest niezbędnym minimum, by dzieci nasze były uznane za dobrze wychowane? Co wolno, a czego nie wypada dziecku? Bycie uprzejmym nic nie kosztuje, a sprawia, że wszystkim żyje się lepiej, milej i bardziej radośnie. Dziecko, które kulturalnie i z szacunkiem odzywa się do innych, a swą swobodą nie krępuje innych? To nasz cel 🙂

1. Kulturalne dziecko używa „magicznych” słów: proszę, dziękuję i przepraszam.

Jak to zrobić? Przypominaj dziecku, kiedy powinno używać tych słów. Możesz mu też podpowiadać lub sygnalizować, w jakich sytuacjach należy je wypowiadać. Z czasem stanie się to dla niego rzeczą naturalną. Pamiętaj także, że „przykład idzie z góry”.

2. Kulturalne dziecko mówi „Dzień dobry” i zawsze  odpowiada na pozdrowienia

Jak to zrobić? Uświadom dziecku, że bycie uprzejmym to norma, nie zachcianka dziecka – nie zależy od humoru – obowiązuje zawsze, na co dzień. Ani uśmiech, ani  „Dzień dobry”, czy odpowiedź na pytanie „Co u ciebie?” nic nie kosztuje, a wszystkim jest po prostu milej. Nie może zdarzyć się sytuacja, że dziecko będące w złym nastroju nie odpowie babci czy sąsiadowi na pozdrowienie.

3. Kulturalne dziecko nie przerywa rozmowy, nie przeszkadza, chcąc zwrócić na siebie uwagę

Jak to zrobić? Zasada jest prosta: dzieci czekają, aż dorośli skończą rozmawiać. Gdy nadejdzie czas rozmowy z dzieckiem ważne jest, by skupić na nim całą swoją uwagę. Zawsze, kiedy dziecko chce zwrócić na siebie uwagę, powinno zacząć od „Przepraszam…”. Oczywiście istnieją wyjątki, są to np. sytuacje awaryjne – wtedy trzeba zareagować natychmiast. Dzieci nie powinny także podsłuchiwać. Zasada nie wchodzenia sobie w słowo powinna również obowiązywać w relacji dziecko-dziecko.

4. Kulturalne dziecko nie szydzi z innych – odnosi się do wszystkich z szacunkiem

Jak to zrobić? Dziecko musi wiedzieć, że nie można  bawić się czyimś kosztem, nie można być okrutnym czy podłym, nie można poniżać. To nie jest ani fajne, ani zabawne. Musimy nauczyć dziecko, że nie żartujemy z innych, szczególnie z osób słabszych. Oczywiście żarty nie są niczym złym, ale wymagają wyczucia i taktu. Nie trzeba ich unikać, tylko wiedzieć, w stosunku do kogo i kiedy, można sobie na nie pozwolić. A to już bardziej skomplikowana sprawa. Uczulajmy więc dzieci na te kwestie, budźmy wrażliwość, empatię i zrozumienie.

5. Kulturalne dziecko negatywne opinie i komentarze zachowuje dla siebie

Jak to zrobić? Ucz dziecko, by nie wyrażało na głos swoich krytycznych uwag wobec świata np. o osobach otyłych, brzydko pachnących, z dziwnym wyrazem twarzy czy dziwnie się poruszających – niech zachowa je dla siebie, ewentualnie – niech przekaże ci je na osobności, po cichu (tak, by nie urazić obiektu zainteresowania).

6. Kulturalne dziecko umie rozmawiać przez telefon

Jak to zrobić? Możesz odegrać z dzieckiem scenkę, możesz dać przykład dzwoniąc samemu. Ważne, by dziecko zrozumiało i nauczyło się, iż zawsze po połączeniu się z kimś musi się przywitać i przedstawić. Niedopuszczalne jest by dziecko pomijało którekolwiek z nich. Należy również dziecku zwrócić uwagę i wpajać, iż rozmowy telefoniczne należy prowadzić grzecznie.

7. Kulturalne dziecko publicznie nie beka, nie puszcza „bąków”, nie dłubie w nosie, a kiedy kicha bądź kaszle – zasłania nos i usta.

Jak to zrobić? Właściwie rozmowa i dobry przykład wystarczą. Dziecko musi zdawać sobie sprawę z tego, że takie sytuacje są niedopuszczalne, choćby je śmieszyły do łez. Tak zachowywać się nie wypada. Dodatkowo w trzech ostatnich przypadkach chodzi również o higienę!

8. Kulturalne dziecko nie używa wulgaryzmów

Jak to zrobić? Uczmy dzieci, że brzydkie słowa są po prostu brzydkie, a wulgarne zachowanie – niestosowne. Udzielaj dziecku wskazówek, ale i samemu nie używaj słów uznawanych powszechnie za wulgarne czy obraźliwe. Za każdym razem, kiedy dziecko zaklnie, użyje brzydkich słów lub zwrotów – upominaj je.

 

Agnieszka Graj